[Ο BOFINGER ΠΑΡΕΤΕ ΝΕΟ ΔΕΡΜΑ]

Αγαπητοί πελάτες, είμαστε στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσουμε ότι το Bofinger Brewery έχει πραγματοποιήσει καλλωπιστικές εργασίες. Ανυπομονούμε να σας γνωρίσουμε για να σας καλωσορίσουμε στη ζεστή διακόσμηση μας.

[ΣΤΗΝ ΚΟΥΖΙΝΑ ΣΤΗ ΜΠΑΦΙΝΓΚ]

Ο σεφ από τις πιο αλσατικές παριζιάνικες μπρασερί προσφέρει σπεσιαλιτέ όπως ψάρια Baeckoeffe, Kougloff σε στιλ γαλλικού τοστ και σουφλέ Grand Marnier. Επίσης, το αλσατικό λάχανο τουρσί μας με σπιτικό λάχανο σύμφωνα με την παράδοση.

Ανακαλύψτε τα ιδιωτικά μας δωμάτια για να οργανώσετε την εκδήλωσή σας!

[Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ BOFINGER]

Οι πιο αλσατικές παρισινές μπρασερί.

Ιδρύθηκε το 1864 από τον Αλσατικό Frédéric Bofinger, "η πιο όμορφη μπρασερί στο Παρίσι" θα σηματοδοτήσει την ιστορία της γαλλικής πρωτεύουσας. Σε αυτήν την εγκατάσταση θα εγκατασταθεί η πρώτη αντλία πίεσης στην πόλη. Εκείνη τη χρονιά, οι Παρισιανοί ανακάλυψαν μπύρα "on tap" στο Bofinger.

Από το Ancien Régime, οι Αλσατικοί είχαν έρθει να εγκατασταθούν στην περιοχή Saint-Antoine για να εργαστούν στην κατασκευή ξυλουργικών και γραφείων. Αυτοί οι τεχνίτες ήρθαν εδώ για να καταναλώσουν μπύρα φέρνοντας την κούπα τους, ήταν η παράδοση εκείνη την εποχή, η πινακίδα αντιπροσωπεύει επίσης ένα μικρό Αλσατικό με Kougloff και ένα μικρό Alsacien με την κούπα του και ένα κουλούρι που τρέχει στο ζυθοποιείο.

ΤΟ ΜΠΕΛΟ ΕΠΟΚΟΥΣΚΕΣ ΕΜΒΕΛΕΣ

Κατά τη διάρκεια του Belle Époque, το ίδρυμα, το οποίο ανέλαβε ο γαμπρός του Bofinger, που επεκτάθηκε από τις 3 έως τις 5 rue de la Bastille, εκσυγχρονίστηκε και εξωραΐστηκε. Το δωμάτιο τρούλο είναι χτισμένο σε μια πρώην αποθήκη άνθρακα, και δύο νέα δωμάτια αντικαθιστούν ένα κρεμώδες και ένα αρτοποιείο του οποίου οι κολώνες παραμένουν ορατές. Μεταξύ 1919 και 1921, ο αρχιτέκτονας Legay, ο διακοσμητής Mitgen και οι κύριοι υαλουργοί Néret και Royé έδωσαν στον Bofinger τη φούντα που του έδωσε το ψευδώνυμο «η πιο όμορφη μπρασερί στο Παρίσι».

ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΡΥΘΜΙΣΗ

Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος σταμάτησε τον πολλαπλασιασμό του Μπόφιγκερ. Όταν το 1968, ο Eric de Rothschild και ο Isidore Urtizverea αγόρασαν το ζυθοποιείο, φιγούρες από όλο το Παρίσι στην πολιτική και την τέχνη συγκεντρώθηκαν ξανά στο Bofinger, όπου ο François Mitterrand θα ερχόταν ακόμη και για να γιορτάσει την είσοδό του στο παλάτι του Élysée. Στις 13 Μαρτίου 1989, ο Bofinger καταχωρίστηκε στο Συμπληρωματικό Κατάλογο Ιστορικών Μνημείων.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Με την ευκαιρία της Διεθνούς Αποικιακής Έκθεσης του 1931, τα τείχη αυτού του σαλόνι ήταν διακοσμημένα με ξύλινα ένθετα, που εκπροσωπούν τις πέντε ηπείρους, μια μέρα με τη μέρα και μία φορά τη νύχτα, φτιαγμένα από τον Panzani. Οι πολυέλαιοι είναι έργο των Müller Brothers, κύριων υαλουργών της Lunéville. Ήταν στο ίδιο δωμάτιο που το 1924, ο πρόεδρος του ριζοσπαστικού κόμματος, Edouard Herriot είχε σχηματίσει το «Καρτέλ ντε Γκωτσς».

Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΤΟΜΟΣ

Αρχικά μια τυφλή αυλή, η οποία για μεγάλο χρονικό διάστημα χρησίμευσε ως αποθήκη άνθρακα. Το 1919, εγκαταστάθηκε ένας οβάλ θόλος για να του δώσει φως και να τον διακοσμήσει. Είναι διακοσμημένο με μοτίβα λουλουδιών και κατασκευάστηκε από τους γυάλινους ζωγράφους Gaston Néret (υαλουργός του Hector Guimard) και Royé. Στο κέντρο της αίθουσας, μια πλαϊνή πλακέ που έχει ενισχυθεί με ένα wisteria (που αντικατέστησε τον αρχικό πελαργό) χωρίζει τα 32 πιο δημοφιλή τραπέζια του συγκροτήματος. Γύρω από το δωμάτιο, οι τοίχοι είναι διακοσμημένοι με φρεζάκια, μενταγιόν σε καμβά και πίνακες που αντιπροσωπεύουν τις πόλεις του κρασιού. Οι ερωδιοί και τα μοτίβα λουλουδιών διάσπαρτα σε όλη την εγκατάσταση είναι κεραμικά από τον Jérôme Massier (η δυναστεία Massier θεωρείται ο ιδρυτής της κεραμικής Vallauris).